In mijn vorige blog ging het over de noodkreet van sommige ouders van jonge kinderen. Maar uiteindelijk... hebben ze wel het geluk dat ze ouder zijn! Bij zoveel mensen is er dat oerverlangen naar een eigen kind. De biologische klok die tikt, de drang om een eigen kind op de wereld te zetten. Helaas moeten sommigen onder ons dat verlangen loslaten, omwille van praktische of medische redenen.
Dat loslaten is niet eenvoudig. Het is eigenlijk een heel intens proces. Een rouwproces bijna. Je treurt om het kind dat nooit geboren zal worden. In mijn praktijk sprak ik met een vrouw die door dat intense proces was gegaan. Doordat ze al iets minder pijn voelde, vond het ze het een mooie volgende stap om samen eens te onderzoeken wat een eigen kind voor haar symboliseert.
Zo kwamen we al onmiddellijk bij een eerste onderwerp. Zij wilde dolgraag een kind, omdat voor haar de band tussen moeder en kind zo bijzonder lijkt. Eindelijk is er dan een wezen in je leven met wie je compleet verbonden bent, die je volledig begrijpt,... waarmee je in een prachtige liefdesuitwisseling kan gaan. Natuurlijk is de band moeder en kind bijzonder. Natuurlijk! Maar toch ook niet te onderschatten. Soms lijkt het alsof werkelijk de ooievaar je kind heeft gebracht. Omdat je kind soms zo totaal verschillend is van jou. Terwijl jij naar rust verlangt, heeft je kind net veel prikkels nodig. Terwijl jij graag actief bezig bent, wil je kind liefst zo weinig mogelijk doen. Enkel wat wegdromen... Misschien dat een eigen kind dus al niet aan deze wens zou voldoen.... en misschien dat een kindje van de buren of vrienden wel net veel meer ‘jouw’ kind lijkt, omdat het zoveel raakvlakken met je heeft....
Dan kwamen we bij een tweede thema uit: ‘maar... met een kind, wordt de band tussen mijn partner en mijzelf ook een stuk inniger’. Ook dat: is best mogelijk. Maar evenzeer niet. Misschien dat je partner net hield van de rust in huis, zonder kinderen. En dat hij met een kind in huis, zijn eigen weg zoekt om een evenwicht in het leven te hebben. En dat dit concreet betekent dat hij de de rust buiten zijn eigen (t)huis begint te zoeken. En misschien dat je je partner dan net minder begint te zien, en een band met hem voelt, omdat hij meer bezig is met zijn werk en hobby’s.
Al snel kwamen we er dus samen uit dat deze twee wensen van haar, die gekoppeld waren aan haar verlangen naar een eigen kind, dus misschien eerder een illusie waren. ‘Maar, ik hou gewoon heel erg veel van het contact met kinderen! Ik word zo blij om in hun aanwezigheid te zijn!’
Tja, daar konden we wel wat mee, met deze uitspraak. Want het goede nieuws is dat ze hiervoor niet noodzakelijk een eigen kind hoeft te hebben. Daarvoor hoeft ze misschien gewoon eens bij die buren of vrienden gaan vragen of ze eens mag babysitten op dat fijne meisje van hen. Of kan ze misschien zelfs een job zoeken waarbij ze heel veel met kinderen in contact komt! Het neemt het oer-verlangen naar een eigen kind, en verdriet rond het niet kunnen hebben van dit kind, natuurlijk niet weg, maar kan het misschien wel draaglijker maken...